Om te beginnen, vier velllen A4 samenvoegen tot een A2 …
Ergens linksonder een kleine poort naar het hiernamaals tekenen
Potlood/pen op het papier aan het begin van de poort plaatsen
Vanuit meditatief bewustzijn, de lijfelijke impuls volgen, het potlood de route door het hiernamaals laten gaan
Eerste indrukken:
Aan het begin ging het moeizaam, alsof ik op blote voeten over grindpad moest lopen… Het potlood gaat heen en weer, van links naar rechts, omhoog en omlaag… Het is een doolhof! Ik eindig ergens in het midden van het blad rechtsonder.
Impressie van het doolhof:
Hoewel de afbeelding tweedimensionaal er uit zag, voelde het aan als een reis door meerdere dimensies in de benedenwereld. Het voelde aan als een leeg doolhof, ik ben er geen andere entiteiten tegengekomen. Het moeizame begin doet denken aan Thorny Moor – het doornige pad , en de dunne rode draad die ik moet volgen door het doolhof doet denken aan Brig o’Dread – de lange smalle brug naar de andere kant.
Nawoord:
Aan het einde van de sessie had ik even tijd nodig om bij te komen en te gronden …daarna voelde ik wel dat het nodig was om de ruimte, waar ik de oefening had gedaan, goed te luchten om de energie te verversen. Nu ben ik dankbaar aan de goede begeleiding die ik heb gehad van mijn leraren in de drie werelden. De oefening, zoals we nu hebben uitgevoerd, werd ‘light’ gepresenteerd, maar heeft zeer zeker de potentie om krachtig na te werken.
Ik visualiseer mezelf in de toekomst over twee jaar, dat ik mijn uitdaging heb waargemaakt: Mijn aspect van de Vrolijke Frans meer ruimte te geven door te kijken naar wat wel kan in plaats van me vast te pinnen met beperkingen. Dan zie ik mezelf met kleinkind spelen op de wip in een speeltuin waar meerdere kinderen en (groot)ouders aan het spelen zijn.
In de eerste visualisatie weet ik nog niet op welke manier ik dit resultaat heb bereikt, maar in dit beeld reageert mijn hele omgeving leuk op mij omdat ikzelf vrolijker ben geworden.
In de tweede visualisatie wordt mij meer duidelijk, ook na gesprekken met anderen: Ik word vrolijker door zelf vrolijke dingen te doen, ik wordt speelser door speelse dingen te doen.
Hoe dan?
Ik zou aan de slag kunnen met workschops clownerie zoals die van cliniclowns.
Drie kernelementen van de uitvaart: beeld, tekst en muziek
Welk beeld?
Welke tekst?
Welke muziek? Welk instrument ? Welke muzikant?
Now I walk in beauty, beauty is before me, beauty is behind me, above and below me.
This ae nighte, this ae nighte, Every nighte and alle, Fire and sleet and candle-lighte, May earth receive thy soul
When thou from hence away art past Every nighte and alle To Whinny-muir thou com’st at last May earth receive thy soul
If ever thou gave hosen or shoon, Every nighte and alle Sit thee down and put them on; May earth receive thy soul
If hosen or shoon thou ne’er gav’st nane Every nighte and alle The whinnes sall prick thee to the bare bane. May earth receive thy soul
From Whinny-muir when thou art past, Every nighte and alle To Brig o’ Dread thou com’st at last; May earth receive thy soul
If ever thou gave of thy silver and gold Every nighte and alle On Brig o’Dread thou’ll find foothold May earth receive thy soul
If silver and gold thou ne’er gav’st nane Every nighte and alle Down thoul’t fall till the stars begain May earth receive thy soul
From Brig o’ Dread when thou art past, Every nighte and alle To purging fire thou com’st at last; May earth receive thy soul
If ever thou gave meat or drink, Every nighte and alle The fire shall never make thee shrink; May earth receive thy soul
If meat or drink thou ne’er gav’st nane, Every nighte and alle The fire shall burn thee to the bare bane; May earth receive thy soul
This ae nighte, this ae nighte, Every nighte and alle Fire and sleet and candle-lighte, May earth receive thy soul
…
A possible translation:
On this night, on this night, Every night and all, Hearth and house and candle-light, May earth receive your soul
When from here away you pass To Thorny Moor you come at last;
If ever you gave hose or shoes, Sit down and put them on;
If hose or shoes you gave none The thorns shall prick you to the bare bone;
When you have passed Thorn Moor, To Bridge of Dread you come at last;
If ever you gave of your silver and gold, On Bridge of Dread you’ll find foothold,
If silver and gold you gave none Down you’ll fall to where the stars begin
When you’ve passed the Bridge of Dread, To purging fire you’ll come at last;
If ever you gave meat or drink, The fire shall never make you shrink;
If meat or drink you gave none, The fire shall burn you to the bare bone;
On this night, on this night, Every night and all, Hearth and house and candle-light, May earth receive your soul
Commentaar:
De personificatie van de dood als Azrael, is een beeld waarmee ik me het meest thuis voel. Toen ik naar mijn moeder ging in haar laatste momenten, had ik het gevoel dat die Engel bij me was om te helpen bij haar volgende reis. Sindsdien ben ik die Engel steeds meer gaan waarderen als Helper.
‘I Walk in Beauty’ vind ik een mooi lied voor de afsluiting van een ritueel, deze heb ik ook gezongen bij de uitvaart van mijn moeder.
‘ Lyke Wake Dirge‘ heb ik recent ontdekt, het ritme en de melodie spreken me aan, maar in plaats van de traditionele Christelijke versie geef ik voorkeur aan de Reclaiming-versie omdat die beter past in mijn wereldbeeld.
Wat maakt dat mijn energie gaat stromen?
Zodra ik bewust kies voor spelen met puzzels, nieuwe dwarsverbanden leggen tussen verschillende bronnen.
Wanneer voel ik me levenskrachtig?
Zodra ik uitvoer wat mijn allerdiepste Stem van me vraagt.
Die Stem noem ik Roeping, Geweten, Innerlijke Waarheid, Lotsbestemming, Wyrd, Dharma.
Doe ik het zelf of gebeurt het door me heen?
Het is een dialoog tussen zender en ontvanger.
Ik vergelijk het met een radio: ik ben zelf verantwoordelijk voor de keuze voor de kwaliteit van de radio en de zenders waar ik op afstem.
Maar ik ben afhankelijk van het materiaal van de radio, de kwaliteit van de kanalen, de kwaliteit van de zenders en de programmering daarvan.
Het geef mij goede energie als ik afstem op een kanaal en zender die op een positieve manier bij mij past.
Maar ook bij mijn meest favoriete kanaal/zender/programma blijf ik kritisch, blijf ik ruimte houden voor discussie.
In deze houding voor ik me geinspireerd door de manier waarop in de Joodse traditie ruimte is om in discussie te gaan met God, zie Job
Mijn Levensboom reikt met de Kroon naar de Bovenwereld, met de Wortels naar de Benedenwereld, en in de Middenwereld is er plek voor Welkome Gasten.
“vrolijke Frans” blijkt een aspect dat zich niet laat dwingen door schema’s, lijstjes…het beste wat ik kan doen is ruimte scheppen. Het lukt me beter om meer aan lichaamsbeweging te doen, en na een korte pauze ben ik weer creatief gaan schrijven, allemaal kleine stappen die “vrolijke Frans” betere kansen geven. Tja…spontaniteit kan je niet afdwingen, hooguit faciliteren!
A man’s life of 50 years under the sky is nothing compared to the age of this world. Life is but a fleeting dream, an illusion –Is there anything that lasts forever?
De dode hoek is een leergang die in het teken staat van onze persoonlijke en maatschappelijke omgang met de dood.
Waarom vind ik dit thema zo belangrijk?
Sinds Corona is de dood heel zichtbaar geworden in het maatschappelijke bewustzijn in het algemeen en in mijn beleving in het bijzonder.
Voorafgaande aan de pandemie had ik een gevoel van dreiging die ik niet concreet kon plaatsen, wel kreeg ik apocalyptische beelden in de droomtijd: de Fimbulwinter komt!
Rondom begin chinees nieuwjaar van de Rat legde ik de link tussen de pandemie en de Vier Ruiters van de Apocalyps.
Als tegenhanger van duistere beelden over de dood heb ik behoefte aan een lichtere benadering, meer in de richting van Dia de los Muertos Kleurig, vrolijk, muziek, zang, dans…
In deze context voelt het voor mij wel passend om bezig te zijn met de personificatie van de Dood, zoals deze zich toont in de vesrchijning van Santa Muerte. Met name de humoristische variatie van Calavera Catrina spreekt me aan!
Death is our eternal companion. It is always to our left, an arm’s length behind us. Death is the only wise adviser that a warrior has. Whenever he feels that everything is going wrong and he’s about to be annihilated, he can turn to his death and ask if that is so. His death will tell him that he is wrong, that nothing really matters outside its touch. His death will tell him, I haven’t touched you yet.’
Mijn thema voor de ’40 dagen anders’i s : ‘carpe diem’, het is dus mijn streven om meer vrolijkheid in mijn leven te brengen, want ik ben al meer dan genoeg zwaar op de hand en serieus.
Aan de slag met…Voice dialogue: gesprek met de saboteur versus de supporter.
Mijn saboteur noem ik de Dominee die me steeds te les leest: “plicht komt voor plezier”
De supporter is de Vrolijke Frans die allerlei streken weet uit te halen waar ik om moet lachen.
Beiden zijn onderdeel van mij, maar hebben een bloedhekel aan elkaar, het valt niet mee om beiden tegelijkertijd in mij te omarmen.
Afgelopen tijd ging had ik te maken met vallen en opstaan…’zeven keer vallen, acht keer opstaan’.
We gaan dieper met …automatisch schrijven...
We beginnen met het woord VALLEN en beginnen dan onafgebroken zonder zelfcensuur te schrijven.
Losse woorden en beelden schieten door mij heen…
vallen…in de put (van Holda) …diep omlaag de benedenwereld in…het dodenrijk…de plek van de verloren zielen…de hongerige geesten…Dante Inferno…het rijk van Ereshkigal…
in de diepste donkerste laag wordt ik geconfronteerd met de stemmen van de hongerige geesten:
“je hebt me in de steek gelaten”… “je hebt gefaald”…”het is jouw schuld”…”je bent zwak” …
allemaal saboteurs die ik onder ogen moet zien…hun kille stemmen, hun koude handen…allemaal reiken ze naar mij om de warmte uit mijn ziel te roven….
Later, na een nacht rust komen nog meer beelden boven:
Het gevaarlijkste spook, de gebbeth…helemaal uitgehold en overgenomen door het numineuze…het is dit spookbeeld wat me vaak weerhouden heeft om me helemaal over te geven aan spontane impulsen!
En toch ben ik ervan overtuigd dat ik een beter balans nodig heb tussen Apollo en Dionysos
De eerste was tot nog toe teveel overheersend in mijn bewustzijn, waardoor de tweede onderdook in mijn onderbewuste…
Hier heb ik nog veel werk te doen!
Ping: 40 Dagen anders
Begin deze maand had ik een gesprek, waarin bleek dat een breuk in een vriendschap definitief zou zijn, ‘agree to disagree’, meer zat er niet in. Ik moest denken aan de uitspraak van Hetty, toen ik me voornam na mijn scheiding nog goede vrienden met mijn ex te blijven:
‘je moet eerst goed scheiden voordat je weer vrienden kan zijn’
Met andere woorden: ik kan het pijnlijke proces van afscheid en rouw niet overslaan, ik ben nu nog niet in staat om een Ode te schrijven.
Mijn thema voor de ’40 dagen anders’:‘carpe diem’ gaat dan even in de pauze stand, ik moet eerst door een pijnlijk stuk voordat ik weer vrolijk kan zijn.
Dreamquest 
You must be logged in to post a comment.