Tag: PKN

Zinnig Noord -Storytelling @ Mandela

Zinnig Noord -Storytelling @ Mandela


Who/What am I – acronym:
Freethinker
Esoteric
Lively
Intense
X-files

Questing
Unifiying
Investigating

…

Aspecting
Opening up to the other side
inviting the shining ones
meeting the ancestors
and other spirit helpers
only in a good way

Greeting the Garuda
who carries me
to the other side
to the ancestors
on the high places

Hail the ancestors!
traversing many worlds
connecting many places

between nusantara
and middle kingdom
lies the hidden island
of the blessed immortals

the Lady rules
the island
of the immortals

blessed he
who knows the way
to the hidden island
journeying through the mist
of astral space
braving the horrors
of lost souls
and hungry ghosts

my spirit helper
protects me
carries me
on his back
as Garuda
carries Narayana
between the worlds

meeting the ancestors
warlords of mongolia
and also the unknown
unnamed foremothers
from the green islands

silently they carried
the burden of motherhood
in times of war
while the four horsemen
were riding

the foremothers
carried the seed
of the forefathers

delivering
the hardy fruit
their offspring

ensuring
the chain
of stories

will be passed on
to the next generation

 

Inspiration:
Het Mandelahuisje

Zinnig Noord – A place beyond belief

Zinnig Noord: I <3 Noord

Zinnig Noord: I <3 Noord


i<3noord
leuke huisjes, rode dakpannen, Amsterdamse school
dichtbij stad en groen, dorps
de zon schijnt in mijn achtertuin op het zuiden
heftig vuurwerk jaarwisseling Zonneplein
een tuintje om mee te experimenteren met permacultuur
online artikelen schrijven ter ondersteuning buurtevenementen
centrum bezieling en spiritualiteit op het Zonneplein

Zie ook: Zinnig Noord – A place beyond belief

Zinnig Noord – Op zoek naar muziek

Zinnig Noord – Op zoek naar muziek


Vandaag was het thema: op zoek naar muziek:

Zouden jullie een nummer of een muziekstuk dat jullie heel mooi vinden of op een andere manier heel belangrijk voor je is, mee willen nemen?

mijn keuze viel op

Now I walk in beauty, beauty is before me,
beauty is behind me, above and below me

Jaren geleden heb ik dit lied gehoord aan het einde van een spiritueel ritueel, en eind vorig jaar gebruikt bij het eindritueel van de uitvaart van mijn moeder als zegewens voor haar reis naar de andere wereld.
Onlangs kwam ik er achter dat dit lied een variatie is op de Navajo Blessing Way.
Het is geen wonder dat dit lied in me opkwam, want onlangs was ik nog actief bezig met mijn voorouders te herdenken en eren tijdens QingMing.
En kennelijk zaten een paar anderen van mijn gespreksgroep in een vergelijkbaar proces van overdenkingen over het vergankelijke van het leven.

Als slot deden we een meditatie, waarbij we in gedachten onze plek van inspiratie opzochten .
En wederom kwam ik uit bij Atlantis, maar nu in de herrezen versie
atlantis rising
Atlantis rising!
Tempel
Dit is dus voor mij de plek van inspiratie in de andere werkelijkheid.
Lange tijd was dit voor mij het symbool van het verloren paradijs, maar nu krijg ik een beeld van een herrezen ideaal.

In de dagelijkse werkelijkheid zijn er een paar andere plekken voor mij dierbaar:

De Godinnentempel in Amsterdam
De tempel van GuanYin in Amsterdam
zie ook: Zinnig Noord

Zinnig Noord – stiltewandeling

Zinnig Noord – stiltewandeling


Vandaag moest ik kiezen tussen twee interessante programma’s, uiteindelijk voelde ik me geroepen om mee te doen met Zinnig Noord – stiltewandeling, die deze keer gedaan zou worden in samenwerking met Mathilde de Vriese van Zenatelier de Zamenhof.
Dit sprak me wel aan, een gezamenlijke wandeling vanuit de Christelijke en Boeddhistische tradities.

We begonnen met aandachtig in stilte lopen door de natuur, respectievelijk de focus van aandacht gelegd in reuk, gehoor, tast, ogen.
Vooral bij het laatste was het bijzonder om te werken met de perifere blik (in tegenstelling tot de normale gefocuste blik) terwijl tegelijkertijd extra aandacht geschonken moest worden aan de gronding van het voetenwerk, dat gaf in mijn geval de gewaarwording van een vergroot wijdse aandacht.

Er kwam een moment dat gewerkt kon worden met meditatieve teksten:
Als eerste Psalm 23 : de HEER is mijn herder…Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij…

Hierbij moest ik meteen aan de slag in het verwerken van mijn allergische reactie op Joods-Christelijke leerstellingen, het werd beter toen ik de concepten kon vertalen in (voor mij) verteerbare begrippen:
in de oorspronkelijke grondtekst staat HEER voor de onuitgesproken NAAM.
Dit kan ik vertalen naar: het Onbekende, Onnoembare, Ishvara, Hemel, Kosmos, Universum, Whatever…
Dan wordt ik dus uitgedaagd om te durven vertrouwen op leiding en steun van het Universum.
En terwijl ik zo bezig ben met de worsteling met mijn allergische reacties en pijnpunten veroorzaakt door orthodoxie, ruim ik veel oud zeer op!

Behalve wandelingen door de natuur, kwam ook een moment dat we door een stuk dorp liepen in stilte.
Voor mij voelde het aan alsof we als geesten door het dorp liepen, we zagen de mensen van het dorp en zij zagen ons, maar er werd niet gesproken. Terwijl dit beeld naar boven kwam, heb ik als het ware de geesten van mijn voorouders uitgenodigd om mee te wandelen.

Toen we weer door de natuur liepen, kwamen we bij een sloot die we moesten oversteken met een klein pontje, die met de hand bediend moest worden.
Het water oversteken, ook al iets magisch/symbolisch voor mij, een overgang makend naar een ander staat van bewustzijn…
We namen plaats vlak bij het water, om daar aan de slag te gaan met een buddhistische meditatie, gebaseerd op de Hart Sutra:


Een golf ontstaat, heeft tijdelijk vorm en vergaat daarna weer, maar het water blijft bestaan. Zo is het ook met een mensenleven, ons lichaam is tijdelijk, maar de energie gaat niet verloren.

We sloten af met brood en thee in het Zen-Atelier.
Tot mijn blijdschap zag ik daar het beeld van GuanYin, de chinese versie van Avalokitesvara, dat vond ik wel heel passend omdat ik al de hele week met haar bezig ben!

guan-yin-11-200x200

Observatie:
Het samenlopen van Christelijke en Buddhistische tradities is voor mij geen vanzelfsprekendheid, het schuurt, het raakt pijnpunten van oude kwetsuren veroorzaakt door botsingen met de orthodoxie.
Maar juist door dit aan te gaan, kan ik het gif van die oude wonden naar de oppervlakte brengen om te genezen.
Voor mij voelt het aan dat ik hiertoe geroepen werd om hieraan mee te doen, een brug slaan tussen de verschillende vormen van spiritualiteit in mij!

Met dank aan: Zinnig Noord –

Zinnig Noord – Storytelling 13 december 2015 @ Tolhuistuin

Zinnig Noord – Storytelling 13 december 2015 @ Tolhuistuin


Considering the community as if it were a body, which aspect/body part am I?
My main skills are being a teachter/writer, symbolised by the mouth.

—————————————————–
ᚬ
Óss er algingautrok ásgarðs jöfurr,
ok valhallar vísi.
Jupiter oddviti.
(Óss is aged Gautr
and prince of Ásgardr
and lord of Vallhalla)

—————————————————-

speaking as a prophet
of the doom that comes
winter is coming
fimbulwinter
twilight of the gods

the dark is rising
who will listen
please wake up
heed my words

beware of the jujub bird
and shun the frumious bandersnatch

where is the hero
when we need him
is there still hope
for us all

this story has been told
again and again
when will we learn
do we have to repeat
the age old drama
again and again

fimbulwinter is coming
will we humans survive

gaia is complaining
to the other gods
the weight of humanity
is too much upon me

they plunder
and pillage
desecrate
my body

let there be
flood and fire
war and famine

cleanse the earth
of this terrible cancer
called humanity

will nothing be spared
maybe a few
to start all over again
and again and again

times after times
repeating this story
till gaia dies

will there be other stories
on other planets
have they been through
this story before

what destroyed
the canals of mars

is there a god
who cares

will god reset
the universe
again and again

this is samsara
wheel of endless repetition
is there any release

becoming a monk
retreating from world
is not my path

so i stay in the world
playing my role
as good as i can

standing up
against the gathering dark
even as the tides
are against me

is this not my wyrd
is there any other option

the game has to be played
to the very end
no happy ending
guaranteed

i do not know
i do not know
i do not know

but i have been called
to play this piece
so i respond
to this call
to action

looking for others
on this same path

do i have anything
in common
with the followers
of the White Christ

some part of me
was brought up this way
but the blood of the ancestors
tell another story
the will of heaven
striving for
a humane society

no place for those
who flee from the world
not for me the path
of the wise man
in the woods
or the nun
in her cell

but to wander
over the earth
looking
searching
questing
a voice
in the desert

the white crane calls
its young answers
I have a cup
to share

——————————–

i am also a shapeshifter
changer of form
i have different seemings
i am a trickster
so i can fool the world
i am an opener of the gate
an open road creates freedom
the road not taken
makes all the difference
you never know
where it ends
only heaven and earth knows

Zinnig Noord – Storytelling 13 december @ Tolhuistuin: het Grote Verhaal

Samhain 2015: Vervolg op – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Samhain 2015: Vervolg op – Storytelling 29 oktober @ Pllek


samhain2015

De vorige sessie hield op toen we middenin het labyrinth waren aangekomen.
Vandaag nam ik de gelegenheid om het vervolg te schrijven.
Afgelopen dagen was ik intensief bezig met Samhain-rituelen:
Ik brand kaarsen en breng offers voor de spirits van het land, maar ook voor de dolende zielen.
In het weekeinde had ik naar evenementen kunnen gaan: Nacht van de Doden, Dia de los Muertos, maar in tegenstelling tot vorig jaar voelde ik me niet geroepen, ik had geen missie, en vroeg aan Spirit ‘wat heb ik er te doen?’

Deze ochtend werd ik op mijn werk door een oude mede-leerling gebeld, dat onze Taijiquan-leraar was overleden. Ik was meteen van slag, voelde veel oud verdriet en oud zeer naar boven komen.
Gelukkig kon ik met een paar collega’s goed praten hierover, en later ook met mijn sjamanen-maatje.
Kennelijk heb ik na al die jaren toch nog wat op te ruimen.
Ergens voel ik ook nog de verplichting om te gaan, want ondanks al het gedoe in het verleden, heb ik ook veel van hem geleerd.
In die tijd was hij en zijn groep leerlingen plaatsvervangende familie voor mij, en het deed me veel verdriet om die band te moeten verbreken na een vertrouwensbreuk.

Deze avond ga ik dit thema verder verwerken via het labyrinth, dan ga ik van binnen naar buiten:

my guru died
i am in shock
sadness
boulevard of broken dreams
i broke my commitment
for he broke trust with us
he cheated, lied, manipulated
unforgivable
so i gave back book and sword
only a fool breaks his own heart
he was my spiritual grandfather
he showed me the path
into physical energy work
he shaped an important part of me
since this breakup
i have difficulty
with committing myself
wholesale
into any group
or relationship
i always stay
on the edge
on the treshold
guarding the gate
never entering
the inner room
for long
samhain was the time
to honor the spirits
burning the lights
for the spirits of the land
and the wandering dead
he is my spiritual ancestor now
so i will go to his grave
to say goodbye
and thank you

met dank aan: Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Impressies van Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Impressies van Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek


Prelude:
Q: What is magic?
A: The art of changing consciousness
…

Meditatieve oefeningen:
Kijk naar de verhalenverteller, en ervaar tegelijkertijd met je perifere blik je omgeving terwijl je jouw eigen lijf blijft voelen.
Loop door de ruimte terwijl je wisselt tussen gewaarwording van je lijf en je omgeving.
Zoek een plek op waar je met die manier van waarneming gaat schrijven.
…ik ga naar buiten, ga in het halfduister aan de waterkant op mezelf zitten en begin in het donker te schrijven…
…
beyond projection
oh how lonely!
oh how beautiful!
beyond the chatterbox monkey
writing as if in a dream
without seeing what i write
beyond labeling this or that
silence between words
empty space between lines
between in and out
on the treshold
betwixt and between
…
Observation: I am always on the treshold
Question: Do you want to enter?
…
Going into the labyrinth of the mind:
Q: Do you want to enter?
Y:  Yes I have to, I have been called
…
Down into the rabbit hole
up and down,
will tomorrow
bring me sorrow
just another day of searching
round and round we go
beware the gate-warden
into the deep
spiral dance
except seven
no one have returned
he who enters
abandon all hope
what dreams may come
Inanna in the underworld
meet the ancestors
confronting the shades
of fear and loathing
where is ariadne?
dread lady ereshkigal awaits
maman brigitte
nan soti anglete
om kali ma jaya!
…

Synopsis:
Confronting my childhood fears of death and darkness
My grandfather died when I was four
Why did you have to go so soon?
…
Met dank aan Zinnig Noord – Storytelling 29 oktober @ Pllek

Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops

Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops


Vandaag meegedaan aan Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops.

Net als de vorige keer, gaf ik gehoor aan de roep van de innerlijke stem, die me vroeg om als eerste het labyrinth te betreden…
labyrinthHet is alsof ik me geroepen voel om als eerste het labyrinth te openen.
Hier binnengaand voelt deze keer aan als het betreden van de tussenwereld.
Ik ga naar binnen met de vraag: wat is NU mijn sva-dharma, mijn roeping in deze tijd en plaats van mijn levensweg? Bij elke halte in het labyrinth staat de wachter die me de vraag terugkaatst om er bij stil te staan.
Al gaande voel ik de antwoorden als energie door mijn lichaam stromen, mijn gidsen en helpers vragen of ze door me heen mogen gaan: Kraanvogel als eerste, maar ook Anderen die eerder bij me aanklopten zoals Oude Eenoog en de Donkere Vrouwe.
Gaande weg is deze tocht een dialoog, een onderhandeling met mijn gidsen en helpers: wil en durf ik dit aan? Hoeveel ben ik bereid om aan hen te offeren?

In het centrum van het labyrinth kijk ik naar de terugkerende taken, waartoe ik me geroepen voel: het openen en sluiten van Deuren; doorgeefluik zijn van kennis en vaardigheden.

Terugkerend kijk ik naar de stappen die ik moet ondernemen als ik de uitdaging aanga:
Vertrouwen op het proces van begeestering, loslaten van angsten en twijfels, zodat de juiste inspiratie op de goede manier door me heen kan gaan.
Naarmate ik dichterbij de alledaagse werkelijkheid kom, worden de mogelijkheden concreter:
Verder gaan met het overdragen van taijiquan en qigong, Meer verbinding leggen tussen het spirituele en het  aardse; niet alleen Witte Kraanvogel maar ook Zwarte Cobra eren.
Op weg door het Labyrinth kom ik anderen tegen, die een andere tempo of route gebruiken, ook hen heb ik ruimte te geven en te respecteren zonder mijn eigen pad uit het oog te verliezen.
Al gaande voel ik hoe ik continu bezig ben mijn energieveld en het veld er om heen te bewaken.

Zodra ik het labyrinth heb verlaten, merk ik dat ik even tijd nodig heb om bij te komen, alsof ik stevig Werk heb verricht. Ik zit tegen een boom aan, die helpt me met bijkomen en gronden.

Na het labyrinth doen we wat schrijfoefeningen:  lijstjes van obstakels en helpers maken, deze als geheel in mindmap zetten, daarna gebruiken we de mindmap om een verhaal te schrijven.
—————————————————————————————————————————

De opdracht
In de Grote Hal van de Hoge Koning kwamen de krijgers bijeen…
Temidden van de kring der krijgers hield de Hoge Koning krijgsraad:
‘Ga het land in, en vertel dat de Koninklijke Wet voor iedereen geldt, hoog of laag. Ga de strijd aan met eenieder die de Wet uitdaagt’

De jongste krijger aarzelde even: Was hij wel waardig en vaardig genoeg? Durfde hij het wel aan?
Toch stapte hij naar voren: ‘Dit is wat ik wil doen, stad en land bereizen om te verkondigen dat de Koninklijke Wet voor iedereen geldt; ik zal met  iedereen die dit uitdaagt de woordenstrijd aangaan, maar alleen in uiterste noodzaak zal ik de wapens grijpen’

De bastaard van de koning bespotte de jonge krijger: ‘ Wie ben je nu eigenlijk, je komt pas kijken! Ben je bang om de strijd aan te gaan?’

Maar de kampioen van de koning viel de jonge krijger bij: ‘Ik zou precies zo handelen als deze jongeman!’
Ook de Koningin nam het woord: de handelswijze van de jonge krijger past bij zijn aard, het is goed zo!

En zo ging de jonge krijger zijn queeste tegemoet…

Labyrinth NDSM

Labyrinth NDSM


Vandaag liep ik als eerste het Labyrinth.

Sommige mensen plannen hun route heel precies, anderen beginnen gewoon te lopen en verdwalen zo nu en dan flink. In LABYRINT word je uitgenodigd mee te lopen, letterlijk en in een vertelling. Via al gelopen paden en mogelijke nieuwe routes. Loop mee met Angela Merkel en de rattenvanger van Hamelen, neem de bus met Rosa Parks, dwaal door de woestijn met Mozes en eindig in het labyrint. Daar loop je je eigen pad: waar kom je vandaan en waar ga je naartoe? Zou je in het labyrint je eigen weg in vogelvlucht opnieuw kunnen lopen, van je geboorte tot nu? En als je weer terugloopt vanaf het midden, kun je dan ook de toekomst in lopen? Welke weg zou dat zijn?

Van verleden naar heden, van geboorte tot en met nu lopend, komt mijn bewustzijn deels in het ‘veld’ van de andere werkelijkheid:
Het overlijden van mijn grootvader, de aankomst in de haven van Jakarta (wat stinkt het hier!), de worsteling van mijn ouders om een leven op te bouwen in Yogya, de reis naar Nederland (wat is het hier koud!), mijn studententijd (belangrijke mijlpalen: mijn eerste aanraking met sex, drugs, tarot, i ching, t’ai chi), zoeken naar zingeving, verdwalen in culten, opnieuw beginnen, huisje-boompje-beestje, mijn passie ontdekken, scheiden, weer zelfstandig wonen, me thuisvoelen in mijn nieuwe wijk…

In het centrum van het labyrinth kijk ik nogmaals naar de pijnpunten uit mijn verleden, die wil ik achter me laten, maar de verworven kennis en wijsheid wil ik meenemen.

Op de terugweg merk ik dat de anderen me hebben ingehaald, het laatste stuk voelt eenzaam aan, waar is de weg?
Ik loop dit pad omdat het gelopen moet worden. Ik begon als eerste, als opener, maar eindig als laatste.

Bij de uitgang staan nog twee andere ‘reisgenoten’, nu blijkt dat ik als enige de volledige route heb gelopen, de rest heeft de weg afgesneden via sluiproutes.
De gidsen zijn ook al vertrokken, op weg om hun volgende groep op te halen.
Ik vind het jammer dat er op deze manier geen gelegenheid is om met elkaar je ervaring te delen.

Kennelijk is dit de les van het pad waarvoor ik nu gekozen heb: Als ik goed ben in het openen van nieuwe wegen, moet ik in ieder geval voor mezelf doen, ongeacht of iemand me volgt.

Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops

Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops


atlantis“I want to find my soulmate, but can I? Every time I move up (a struggle), I fall into the waves again. I don’t even know if someone lives in the monastery on top”  (Felix)
“The participants told their story and I made a drawing to each one while they were speaking. This drawing was then used to refine and shape the next version of the story. I had to listen very attentively, it was almost like athletic listening for me.” (Rini Brakkee)

Afgelopen weekeinde ging ik naar het eerste deel van een nieuwe cyclus:
Zinnig Noord – Storytelling Body Workshops
met als thema (be)longing-‘Wat is jouw plek, waar sta jij in het leven?’
De locatie was passend, PLLEK

We kregen een aantal leuke oefeningen:

Schrijf je intentie op
Waartoe word ik nu geroepen?

Visualiseer jezelf in een situatie die uitbeeldt wat je graag zou willen.
Ik zag mezelf als gids van een reisgezelschap bestaande uit gelijkgestemden, die bezig wilden zijn met het uitwisselen van kennis en vaardigheden.

Automatisch schrijven: schrijf binnen tien minuten ononderbroken zonder nadenken wat je te binnenvalt bij het thema: tocht door de woestijn naar de oase.
Bij de bazaar in de oase..geweldig warm droog!
Ontmoetingen met bijzondere mensen, muziek dat de bergen in beweging brengt (Gurdjieff?)
Zingen vibreren, oase, gelijkgestemden…thuiskomen!
Samen zoken naar het verre ideaal.
Op weg naar Bukhara langs de zijderoute naar het Sarmoung klooster.
Zal ik daar de leraar en community vinden die ik zoek, is het de zoveelste illusie, de fata morgana die me verleidde tot een drama van bedrog en misbruik?
Ik zou er graag in geloven, dat ik daar een gezel vindt die bij me past, iemand met wie ik helemaal mezelf kan zijn, een reisgezel door tijd en ruimte, soulmate uit eerdere levens.
Ben jij daar wel?
Terugkeer naar Atlantis…ook al zo’n vizioen/ideaal.
Zoeken naar wat verloren ging, wat misschien nooit heeft bestaan behalve in mijn dromen.
Nachtmerries ook…het grote water dat over ons heen spoelde aan het einde…de monsters uit de diepzee die alles verzwolgen…
Wat is daar te vinden in de benedenwereld?
Schimmen van overledenen, verloren idealen, angst, woede, verdriet.
Is daar de Graal te vinden?
Moet ik weer afdalen in de onderwereld, me opnieuw uiteen laten scheuren, ophangen?
Donker, donker, donker…
Waar is het licht?
Is er een redder, messias, maitreya?
Geen antwoord, ze zwijgen…
Ik zal zelf mijn weg hieruit moeten vinden.
Maar waartoe roepen ze mij?
Wat wil Oude Eenoog?
Wat wil Papa Legba?
Wat moet ik met al die oude poppen?
House of spirits..
Als grootste aanwezigheid Maman Brigitte
Wat wil ze nu nog van mij?
Wil ik zelf wel me overgeven aan die roep, me verliezen zoals mijn vader zich offerde?
Ik wil ook nog ruimte overhouden voor mijn eigen leven, mijn eigen geluk, niet continu bezig zijn met het offeren van hartebloed…