Les sanglots longs des violons de l’automne

Les sanglots longs des violons de l’automne


Les sanglots longs des violons de l’automne
Blessent mon coeur d’une langueur monotone.
Tout suffocant et blême, quand sonne l’heure,
Je me souviens des jours anciens et je pleure
Et je m’en vais au vent mauvais qui m’emporte
Deçà, delà, pareil à la feuille morte.

Paul Verlaine

4 thoughts on “Les sanglots longs des violons de l’automne

  1. Probeer te vergeten wat achter je ligt..
    Nieuwe tranen zullen de oude doen verbleken..
    Een nieuwe Tijd/Uur zal luiden…
    Het oude dode blad zal weldra veranderen in een vers groen blaadje.als jij dat wilt..
    Nog even…en je tranen zullen de zonnenstralen doen verbleken…
    Ook al zal het nog Herfst zijn in je hart…laat de Zomerzon straks binnen…

    I know your heart is woonded..but..
    I hear the Violins playing…

    Knuff..Just me..

    P.S.

    Penser ton !

    Like

  2. Herfstlied

    Droeve tonen
    van violen
    die in ‘t najaar klinken
    laten mijn hart
    in verlangende smart
    verzinken.

    De keel gesnoerd,
    doodsbleek, geroerd
    als klokken luiden,
    denk ik nog aan
    wat is gegaan
    en wil ik huilen.

    En ik moet voort
    waar wind mij voert,
    mee op zijn boze pad,
    van hier naar daar,
    als was ik maar
    een najaarsblad.
    (vert. M.H. Teunissen)

    Like

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.